Systeemtherapie vormt de basis van mijn werkwijze. Het vertrekpunt is de overtuiging dat we als mens niet los van elkaar staan. Onze patronen, pijn en verlangens spelen zich af in verbinding met anderen: partners, kinderen, ouders, collega’s of vrienden.
In die verbondenheid kunnen patronen ontstaan die verwarren, botsen of beknellen. Sommige zijn oud en herhalend – misschien herken je ze van vroeger. Andere komen voort uit nieuwe situaties, waardoor iets ouds in je aangeraakt wordt – soms zonder dat je het doorhebt.

In systeemtherapie onderzoeken we samen hoe klachten of spanningen samenhangen met de interacties in je leven. We kijken naar hoe je verleden en terugkerende patronen invloed hebben op wat je nu ervaart. Het gaat niet om het zoeken naar schuld, maar om het begrijpen van de dynamieken die vastzitten – en ruimte maken voor verandering en herstel.

Ik stem af op wat voelbaar is in het contact: spanningen, terugkerende conflicten, afstand of juist een verlangen naar nabijheid. Ik werk daarbij met inzichten uit onder andere de hechtingstheorie (EFT), traumawerk en ervaringsgerichte methoden. Zo ontstaat ruimte voor emoties, lichaamssignalen en overtuigingen – maar ook voor wat nog niet meteen gezegd wordt. Daarbij is er aandacht voor hechtingspatronen en intergenerationele lijnen die voelbaar kunnen zijn in hoe je je nu tot anderen verhoudt.

Systeemtherapie helpt om opnieuw verbinding te maken – met jezelf én met de ander. Door zicht te krijgen op onderliggende patronen en gevoelens ontstaat er vaak meer begrip, veiligheid en verbinding. Zo kan er iets nieuws ontstaan – in de relatie, in het gezin of in jezelf.

"Wat in de wisselwerking tussen mensen is vastgelopen, kan juist daar ook weer in beweging komen."